In the history of classical music, improvisation was highly appreciated.

Many famous and respected composers knew at the  concert  create a piece of music that time. This audience was always eager to expect and accepted with admiration.

Improvisation is considered to be a great art because it requires extraordinary music, great sense and creative talent.

The improvising artist introduces his own ideas that must always be new, simple, logical, natural, inspired, rich and most important - original and, as such, unique.

In addition, the improvised musician must know the theory of music and different musical styles.

 

U povijesti klasične glazbe improvizacija je bila vrlo cijenjena.

Mnogobrojni slavni i cijenjeni skladatelji znali su na koncertu odsvirati, odnosno taj čas stvoriti kakvu skladbu.

To je publika uvijek željno očekivala i s divljenjem prihvaćala.

​

Improvizacija se smatra velikom umjetnošću jer je za nju potrebna iznimna muzikalnost te veliki smisao i stvaralačka nadarenost. Izvođač u improvizaciju unosi vlastite ideje koje moraju biti uvijek nove, jednostavne, logične, prirodne, nadahnute, bogate i najvažnije - originalne i, kao takve, jedinstvene.

Osim toga, glazbenik koji improvizira mora poznavati teoriju glazbe i različite glazbene stilove.

                                                                                                                                       Wikipedija